مرکز جامع پژوهش های تکفیری

یکی از مسائل مهم در موضوع طاغوت، انصار و یاران آن است، که در مقابل  انصار الله است. در کلمات سلفیه تکفیری آمده که هر کس به طاغوت ایمان داشته باشد جزء انصار و اعوان آن است و کسانی که در راه طاغوت جنگ می­کنند جزء لشکریان و سربازان طاغوت به شمار می­روند

در کلمات سلفیه تکفیری آمده که هر کس به طاغوت ایمان داشته باشد^[1] جزء انصار و اعوان آن است و کسانی که در راه طاغوت جنگ می­کنند جزء لشکریان و سربازان طاغوت به شمار می­روند^[2] از نظر سلفیه­ی تکفیری­-جهادی انصار طاغوت کسانی هستند که از طاغوت دفاع می­کنند و به آن کمک و یاری می رسانند.^[3] سلفی های تکفیری انصار طاغوت را به دو قسم تقسیم می کنند؛ 1- انصار بالاقوال: که شامل علماء و متفکران نظام طاغوتی می شود که با قلم و بیان خود به حمایت از حکومت می پردازند و کارهای دولت را توجیه و مردم را برای خدمتگزاری برای حکومت طاغوتی تشویق می کنند. 2- انصار بالافعال: که شامل سربازان و کارمندان و نیروهای دولتی و حکومتی طاغوت می شود،^[4] بنابراین از نظر سلفیه تکفیری هر کسی که از طاغوت دفاع کند و یا آن را یاری کند به هر نحوی که باشد چه با قول یا با فعل، در حکم انصار طاغوت داخل می شوند،^[5] ابو مصعب زرقاوی می­گوید:  طاغوت ها نمی توانند به تنهائی مرتکب جرم و جنایت شوند بلکه برای آنها یاران و شریکانی وجود دارد که طاغوتیان را در ظلم و فسادهایشان کمک و همکاری می­کنند، تا به آنچه را که او می­خواهد دست یابند. برخی از سلف گفته اند، یاران ظالم و طاغوتی کسانی هستند که به آنها کمک کنند و لو اینکه  برای آنها قلمی را بتراشد و یا اینکه در شستن لباسی به آنها کمک کند.^[6]

دلایل سلفیه تکفیری­- جهادی بر تکفیر انصار طاغوت

سلفیه تکفیری­ – جهادی برای تکفیر انصار طاغوت دلایلی را بیان کرده اند که نقد و بررسی می شود، یکی از دلایل آنها آیات قرآن است که خداوند تعالى می فرماید: «وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّار»^[7] [هود:113]، مفسرین، رکون در آیه را به معنای تمایل پیدا کردن معنا کرده اند همان طور که در روایات آمده که وقتی قیامت شود گفته می شود کجایند ظالمین و یاران آنها؟ سپس آنها را در تابوت هایی از آتش جمع می­کنند و در آتش می­اندازند.

برخی از علماء تکفیری نیز نصرت و یاری کفار را به مساله ولاء و براء نسبت می­دهند و به این بهانه حکم به تکفیر آنها می­دهند، علی بن خضیر الخضیر از مفتیان داعش در مقدمه­­ی کتاب التبیان، در پاسخ به این شبهه که؛ پشتیبانی کفار علیه مسلمانان اصل دین را نقض می­کند و در این مساله جهل و تاویل و اضطرار عذر نیست، می­گوید: قضیه پشتیبانی نکردن از کفار از اصول توحید است و از بزرگترین اصول، برائت جستن و دوری گزیدن و کفر ورزیدن به طاغوت است چرا که از بزرگترین اصول مله ابراهیم، بغض و کافر دانستن و دشمنی کردن با آنهاست،^[8] بنابراین کمک و پشتیبانی از کفار بر دو امر خطرناک دلالت می کند؛ 1- از بین رفتن دوستی و موالات  با مومنان چون یاری کفار باعث قتل و ذلت کردن و خوار نمودن مسلمانان می شود 2- از بین رفتن برائت و بیزاری از مشرکان و کفار، بنابراین برای از بین رفتن این دو اصل بزرگ هیچ عذری چون تاویل و جهل پذیرفته نیست.^[9]

سلفیه تکفیری ها علاوه بر این آیه، دلایل دیگری نیز بیان کرده اند از جمله تمسک به آیه­ی85 سوره نساء که خداوند تعالی می فرماید:(مَّن يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَكُن لَّهُ نَصِيبٌ مِّنْهَا وَمَن يَشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَكُن لَّهُ كِفْلٌ مِّنْهَا) که شافع کسی است که به دیگران کمک می کند.^[10]ج- فساد حاکمان در حکومت هایشان و بقاء آنها  بر منصب حکومت توسط انصار و یاران آنهاست،^[11] همان طور که خداوند فرمود: وَ فِرْعَوْنَ ذِي اَلْأَوْتٰادِ )الفجر،10) و با فرعون نیرومند که دارای میخ های شکنجه بود؟ که طبری نقل کرده است برخی این آیه را تأویل کرده اند و گفته اند که ذی الاوتاد مقصود ذی الجنود است یعنی دارای افراد و لشکر است.^[12]

نقد و بررسی

جواب از این استدلال ها روشن است چرا که هیچ یک از این آیات دلالت بر تکفیر انصار و اعوان نمی کند اگر فرموده و لاترکنوا و یا اینکه فرموده: وَمَن يَشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَكُن لَّهُ، هیچ یک به معنای تکفیر کردن و یا کافر خواندن دیگران نیست، علاوه بر این در مورد مصادیق هر یک از این دو آیه که آیا شامل انصار و اعوان می شود، خود محل بحث است، ادعای اینکه ظلم و فساد و بقاء حکومت های فاسد توسط انصار آنهاست، اولاً این یک ادعای بی­دلیل است چرا که بقاء یک حکومت به عواملی مختلفی باز می­گردد ثانیاً این هم دلیل بر تکفیر نمی شود چرا که تکفیر یک امر شرعی است و نیازمند ادله­ی شرعی است و نمی توان به خاطر برخی از استحسانات عقلی حکم به تکفیر گروهی و یا فرد معینی داد و در نهایت اگر به سیره پیامبر(ص) رجوع شود؛ مشاهده می­ گردد که آن حضرت در بخورد با انصار کفار بسیار ملاطفت و مهربانی داشتند چه در فتح مکه و دیگر فتوحات  این سیره آن حضرت موید این مطلب است.

اینکه گفته شده یاری و نصرت رساندن به طاغوت نشان از ولاء و دوست داشتن آنهاست در حالی که تبری و برائت جستن از کفار از اصول توحیدی است، محل اشکال است چرا که اولاً هر یاری و نصرت رساندنی نشان از ولاء و دوست داشتن نیست ثانیاً مساله­ی تولی و تبری جزء اصول توحیدی و یا دین اسلام نیست بلکه از فروعات است و دارای مراتب مختلفی است که در این مختصر نمی­گنجد.

پی نوشت: